Θεραπεία κεντρικής ορώδους ωχροπάθειας
Οι θεραπείες που έχουν προταθεί για την αντιμετώπιση της κεντρικής ορώδους ωχροπάθειας ποικίλουν.
Σε αρχικά στάδια, όπου δεν υπάρχει πολύ υγρό, δεν προτείνεται κάποια θεραπεία, καθώς αυτό αναμένεται να απορροφηθεί από μόνο του.
Στην περίπτωση που το υγρό δεν υποχωρεί ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί σε φωτοδυναμική θεραπεία. Στη φωτοδυναμική θεραπεία ένα φωτοευαίσθητο φάρμακο, το οποίο ονομάζεται Visudine, ενίεται στην κυκλοφορία του αίματος. Το φάρμακο αυτό συλλέγεται στην περιοχή του υγρού που αντιμετωπίζει πρόβλημα και στη συνέχεια ο χειρουργός-οφθαλμίατρος ακτινοβολεί με laser το μάτι. Με το φως του laser το φάρμακο ενεργοποιείται και συντελεί στην απορρόφηση του υγρού κάτω από την ωχρά κηλίδα.
Η έγχυση anti-VEGF (Lucentis, Eylea) χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία της κεντρικής ορώδους ωχροπάθειας. Τα φάρμακα αυτά στοχεύουν στην αποκατάσταση της απόσπασης του νευροαμφιβληστροειδούς από το μελάγχρουν επιθήλιο (περιοχή την οποία καταλαμβάνει το υγρό).
Η Argon laser φωτοπηξία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της κεντρικής ορώδους ωχροπάθειας. Συγκεκριμένα, η εστιακή φωτοπηξία με Argon laser εντοπίζει τις περιοχές διαρροής που έχουν ανιχνευθεί μέσω της εξέτασης της φλουοροαγγειογραφίας. Έτσι τα αγγεία αυτά ακτινοβολούνται από το laser αι η διαρροή υγρού σταματά. Ωστόσο, η ακτινοβόληση της περιοχής της ωχράς κηλίδας με laser μπορεί να αποβεί επικίνδυνη γιατί μπορεί να καταστραφούν λειτουργικές περιοχές και να οδηγήσουν σε σκοτώματα (μαύρα σημεία) στην όραση του ασθενούς. Για το λόγο αυτό η θεραπεία αυτή προορίζεται κυρίως για περιοχές όπου υπάρχει υγρό, αλλά έξω από την περιοχή της ωχράς κηλίδας.
