Πρεσβυωπία ονομάζεται η σταδιακή απώλεια της ικανότητας του οφθαλμού να προσαρμόζει, με άλλα λόγια να εστιάζει σε κοντινά αντικείμενα. Aποτελεί τη συχνότερη οπτική διαταραχή. Η προσαρμογή γίνεται αυξάνοντας την διαθλαστική δύναμη του οφθαλμού μέσω της αλλαγής του πάχους του φακού του ματιού. Όλοι οι άνθρωποι μετά τα 40 υπόκεινται αργά ή γρήγορα στην ταλαιπωρία των κοντινών διορθωτικών γυαλιών (εκτός από κάποιους μύωπες).
Σήμερα με την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, πολλοί άνθρωποι θα περάσουν πάνω από το ήμισυ της ζωής τους όντες πρεσβύωπες, εφόσον η φυσιολογική λειτουργία έχει χαθεί.
Η πρεσβυωπία αυξάνεται με την ηλικία, συνήθως ½ βαθμό κάθε 5 χρόνια και φυσικά η κοντινή διόρθωση προστίθεται στην μακρινή, με άλλα λόγια η κοντινή βοήθεια προστίθεται -αλγεβρικά- στα μακρινά γυαλιά. Δηλαδή, ένας υπερμέτρωπας 50 ετών με +2 βαθμούς υπερμετρωπία –που χρειάζεται κοντινή βοήθεια +1,50 βαθμό- θα έχει συνολικά +3,50 βαθμούς κοντινό γυαλί, ενώ ένας μύωπας με –2,00 βαθμούς θα χρειάζεται μόνο ½ βαθμό (+2 -1,50 = +0,5 ). Η διόρθωση της πρεσβυωπίας αποτελεί το μεγαλύτερο «στόχο» και συνάμα «στοίχημα» της σύγχρονης οφθαλμοχειρουργικής. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια οι νέες γνώσεις πάνω στον μηχανισμό της προσαρμογής του οφθαλμού καθώς και η εξέλιξη της τεχνολογίας βοήθησε στο να αντιμετωπίζεται αυτή η καθόλου ευχάριστη διαδικασία γήρανσης του ματιού.