Το οξύ γλαύκωμα είναι η πάθηση κατά την οποία η ενδοφθάλμια πίεση του ματιού αυξάνεται πολύ και απότομα. Το γλαύκωμα είναι μια οπτική νευροπάθεια, όπου καταστρέφονται τα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς. Η ενδοφθάλμια πίεση προκαλείται από ανισορροπία μεταξύ της παραγωγής και της αποχέτευσης του υδατοειδούς υγρού, το οποίο ρέει στον πρόσθιο θάλαμο του ματιού, μέσω της κόρης και αποχετεύεται μέσω ενός δικτύου στη γωνία του προσθίου θαλάμου.
Ο ασθενής που πάσχει από γλαύκωμα χάνει προοδευτικά μέρος της περιφερικής του όρασης. Το οξύ γλαύκωμα, συχνά αναφέρεται και σαν γλαύκωμα κλειστής γωνίας. Σε αντίθεση με το χρόνιο γλαύκωμα, τα συμπτώματα είναι πιο έντονα.
Η γωνία του ματιού που σχετίζεται με την ενδοφθάλμια πίεση μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανοιχτή ή κλειστή, οπότε και αναφερόμαστε σε χρόνιο ή οξύ γλαύκωμα αντίστοιχα. Η γωνία είναι το ανατομικό τμήμα του ματιού, το οποίο περιέχει τις δομές που επιτρέπουν την αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού από το εσωτερικό του ματιού (δοκιδωτό δίκτυο). Η γωνία οριοθετείται μεταξύ του περιφερικού κερατοειδούς και της περιφερικής ίριδας.
Το οξύ γλαύκωμα εμφανίζεται περισσότερο σε γυναίκες, σε σχέση με τους άνδρες, εξαιτίας του ρηχότερου προσθίου θαλάμου που έχουν ανατομικά και προσβάλλει κυρίως άτομα ηλικίας μεταξύ 60 και 70 ετών.

Ροή υδατοειδούς υγρού: Διαφορά μεταξύ ανοιχτής και κλειστής γωνίας
Συμπτώματα οξέος γλαυκώματος
Τα συμπτώματα στο οξύ γλαύκωμα είναι αιφνίδια και περιλαμβάνουν:
- Έντονος πόνος στο βολβό
- Έντονος πονοκέφαλος
- Αίσθημα ναυτίας
- Θολή όραση
- Ξαφνική απώλεια όρασης
- Εκτροπές, όπως άλω (στεφάνια) γύρω από τα φώτα
- Ερυθρότητα στο λευκό μέρος του ματιού
- Διαφορά στο μέγεθος της κόρης των ματιών
Διάγνωση οξέος γλαυκώματος
Η διάγνωση του οξέος γλαυκώματος γίνεται με μέτρηση ενδοφθάλμιας πίεσης που ονομάζεται τονομέτρηση. Οι φυσιολογικές τιμές της κυμαίνονται από 10-21 mmHg. Από τα 17-18mmHg και ανάλογα με τη «φθορά» ή όχι του οπτικού νεύρου θεωρούμε ότι ο ασθενής βρίσκεται στη γκρι ζώνη.
Ο οφθαλμίατρος μέσω της βυθοσκόπησης θα ελέγξει επίσης προσεκτικά το οπτικό νεύρο ρίχνοντας φως, μέσα από την ανοιγμένη κόρη του ματιού για αν διαπιστώσει τυχόν αλλοιώσεις.
Σημαντική εξέταση για τη διάγνωση του οξέος γλαυκώματος είναι και η γωνιοσκόπηση, κατά την οποία ο οφθαλμίατρος έχοντας έναν ειδικό φακό και μια λεπτή δέσμη φωτός από τη σχισμοειδή του λυχνία μπορεί να ελέγξει το μέγεθος της γωνίας μεταξύ της ίριδας και του κερατοειδούς, παρατηρώντας πως ρέει το υδατοειδές υγρό μέσα από εκεί.
Αντιμετώπιση οξέος γλαυκώματος
Η αντιμετώπιση του οξέος γλαυκώματος έχει ως κύριο στόχο τη ρύθμιση της ενδοφθάλμιας πίεσης σε φυσιολογικά όρια. Αυτό μπορεί να γίνει με κολλύρια τα οποία μπορούν να συνδυαστούν και με τοπικά στεροειδή, προκειμένου να αντιμετωπιστεί παράλληλα και η φλεγμονή του ματιού που έχει υψηλή πίεση.
Εάν η ενδοφθάλμια πίεση είναι πολύ υψηλή, τότε ο οφθαλμίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει και ορισμένα χάπια, τα οποία δρουν πιο άμεσα. Παυσίπονα χάπια επίσης συστήνονται για την ανακούφιση από τον πονοκέφαλο.
Όταν η ενδοφθάλμια πίεση αποκατασταθεί με την παραπάνω αγωγή, χρειάζεται εκ νέου θεραπεία για το οξύ γλαύκωμα, η οποία περιλαμβάνει:
Ιριδοτομή με laser: Στην ιριδοτομή δημιουργούνται με laser 2 μικρές τρύπες στην περιοχή της ίριδας, οι οποίες δημιουργούν μια νέα δίοδο αποχέτευσης του υδατοειδούς υγρού.

Ιριδοτομία με laser
Ένθεση αντιγλαυκωματικής βαλβίδας: Πρόκειται για μια μικροσκοπική βαλβίδα η οποία βοηθά στην αποστράγγιση του υδατοειδούς υγρού με εναλλακτικό τρόπο σε σχέση με την κλασσική δίοδο.

Βαλβίδα γλαυκώματος